Epoka Ratzingera Zrozum człowieka, który zmienił Kościół i wpłynął na losy świata Cudowne dziecko teologii, ekspert soborowy,,,pancerny kardynał", papież-intelektualista, obrońca ortodoksji,,,skromny pracownik winnicy Pańskiej".

Obraz życia Josepha Ratzingera, budowany na doniesieniach medialnych, rysuje się jako bezustanne pasmo sukcesów zwieńczone objęciem najważniejszego urzędu w Kościele katolickim. Tymczasem prawda jest o niemało ciekawsza.

Ta książka to nie tylko pasjonująca biografia. To także wyczerpujący przewodnik po myśli i duchowości Josepha Ratzingera. Odsłania źródła jego nieraz niezrozumianych decyzji - najpierw tych, które podejmował jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kontynuującej tradycję Świętej Inkwizycji, i w końcu jako papież.

pokazuje Ratzingera w najmocniej kluczowych momentach, takich jak konflikty z uczestnikami soboru, stłumienie rewolty teologów przeciwko Janowi Pawłowi II, próby uporania się z pedofilią i skandalami finansowymi, wyciągnięcie ręki do lefebrystów czy pierwsza od sześciuset lat abdykacja z tronu Piotrowego.

Ten stanowczo bogaty obraz jednej z najważniejszych postaci Kościoła ostatnich dziesięcioleci to monografia pewnej epoki - epoki Ratzingera. Teolog i historyk Elio Guerriero poznał Josepha Ratzingera w latach osiemdziesiątych XX wieku.

Od wielu lat pozostaje w regularnym kontakcie z emerytowanym papieżem. Dlaczego Benedykt XVI abdykował$883 Fragment wywiadu Elio Guerriero z emerytowanym papieżem: Elio Guerriero: Wasza Świątobliwość, odwiedzając po raz ostatni Niemcy, w 2011 roku, powiedziałeś: "Bogu nie można odmawiać".

A ponadto "Gdzie jest Bóg, tam jest przyszłość". Czy nie było Tobie przykro rezygnować w Roku Wiary$884 Benedykt XVI: Oczywiście zależało mi, aby zakończyć Rok Wiary i napisać encyklikę o wierze, która miała być finalizacją procesu rozpoczętego wraz z encykliką "Deus caritas est".

Jak mówi Dante, miłość, która porusza słońce i inne gwiazdy, popycha nas, prowadzi nas ku występowaniu Boga, która daje nam nadzieję i przyszłość. W przypadku kryzysowej najlepszą postawą jest stanięcie przed Bogiem z pragnieniem odzyskania wiary, aby móc iść dalej w pielgrzymce życia.

Pan ze swej strony z radością przyjmuje nasze pragnienie, by dać nam światło, które prowadzi nas w pielgrzymce życia. Jest to doświadczenie świętych, św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

chociaż w roku 2013, było niemało zobowiązań, których jak sądziłem nie mogłem korzystnie wypełnić.