Leon XIII zostaje uwięziony przez masonerię w lochach Zamku Świętego Anioła. Pobożne rodziny zbierają datki na jego uwolnienie i planują akcje odbicia Jego Świątobliwości. Amadeusz jedzie do Rzymu poznać prawdę na własne oczy… Lochy Watykanu to powieść z wątkiem kryminalnym,z reguły rewelacyjnie ukazany satyryczny obraz europejskiego mieszczaństwa u schyłku XIX wieku.

Z jednej strony religijność niepodlegająca żadnym wahaniom i pytaniom, z drugiej bunt, niezależność sądu, wolność myśli. Demonstrując szaleństwo pewnych intelektualnych sądów, czy wręcz fanatyzmu, autor równocześnie zmusza nas do zastanowienia się nad konsekwencjami całkowitej wolności, zaburzonym boskim porządkiem świata, wywołanym czynem bezinteresownym, sprzecznym z jakąkolwiek logiką.

Lochy Watykanu to bez dwóch zdań najbardziej znana powieść André Gide’a, z zasady za sprawą kontrowersji, jakie wywołała: oskarżano ją o herezję i niemoralność, a jej autora odsądzano od czci i wiary. A jednak 30 lat później autor otrzymał Nagrodę Nobla.

Przeczytać trzeba potrzebnie – książka należy do kanonu literatury, a w dodatku czyta się ją nadzwyczajnie. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.