Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny
Przygotowanie Królestwa Jezusa Chrystusa

Św. Ludwik Maria Grignon de Montfort

„Prawdziwe nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny jest święte, to znaczy prowadzi
duszę do unikania grzechu i do naśladowania cnót Najświętszej Maryi Panny, zwłaszcza Jej
głębokiej pokory, żywej wiary, ślepego posłuszeństwa, nieustającej modlitwy,
wszechstronnego umartwienia, Boskiej czystości, Jej głębokiego miłosierdzia, Jej heroicznej
cierpli wości, Jej anielskiej słodyczy i iście Boskiej mądrości. Oto dziesięć głównych cnót
Najświętszej Maryi Panny"
( Św. Ludwik Grignion de Montford )

Historia tego dzieła mistycznego jest niezwykła. Napisane przez Świętego w 1712 roku przez
ponad wiek było zapomni ane. Miał to przepowiedzieć sam autor, który twierdził, iż szatan
tak wyjątkowo obawia zbawiennego wpływu nabożeństwa, iż zrobi wszystko, żeby ukryć go przed
światem. W 1842 roku traktat odkryto przypadkiem w starym kufrze w domu zakonnym
w Saint Laurent - sur - Se vre i przesłano go do Rzymu, gdzie właśnie toczył się cykl
beatyfikacyjny autora. W pierwszych wydaniach dzieło opatrzone było w dodatku
podtytułem Przygotowanie Królestwa Jezusa Chrystusa. W takim brzmieniu tytuł odnosi się
do pobożności maryjnej, podkr eślając równocześnie chrystocentryczne nastawienie autora.
„Oto jestem cały Twój i wszystko co moje, Twoim jest, o Jezu mój najmilszy, poprzez Maryję,
Twą Najświętszą Matkę" – modli się z ufnością Św. Ludwik Grignion de Montford. W ten
sposób namawia każdego z nas do dobrowolnego i całkowitego zawierzenia się Najświętszej
Maryi Panie, która została wybrana poprzez swojego Syna, aby wstawiać się za duszami i być
im przewodniczką w drodze do domu Ojca.
Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny ukształtował pobożność
Maryjną wielu pokoleń. Gorącym propagatorem tego nabożeństwa był św. Maksymilian
Maria Kolbe i założone przez niego Rycerstwo Niepokalanej. Innym jego orędownikiem był
kard. Stefan Wyszyński, określany mianem „Prymasa Tysiąclecia". Jednak najszczególniej znane
jest ze słów Totus Tuus (dosł. „Cały Twój"), które Karol Wojtyła wybrał jako swą dewizę
biskupią, a później papieską jak Jan Paweł II