Monografia Zbigniewa Palskiego, którą oddajemy dziś do rąk Czytelników, ma długą i w jakimś sensie tajną historię, tak jak służba specjalna będąca obiektem badań Autora.Pierwsza wersja opracowania o informacji Wojska Polskiego trafiła do Agencji Wydawniczej CB bodaj w 1998 roku.

Dziś trudno odtworzyć okoliczności, które spowodowały, iż wówczas nie doszło do publikacji tego niezwykłego dziełaUpływ lat w żaden sposób nie odcisnął negatywnego piętna na monografii Z. Palskiego Można mieć w dodatku pewność, iż nigdy nie powstanie porównywalne opracowanie, ponieważ na przełomie lat 1989/1990 na polecenie ostatniego szefa WSW gen.

Edmunda Buły zniszczono aż 85% archiwum informacji WP.Podstawowym celem tej pracy jest udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: jaka była struktura i zadania organów informacji wojskowej$299 jacy ludzie byli realizatorami represji$300 jakimi sposobami je realizowano$301 jakie były zakres i formy represji w WP$302 kto w organach informacji był wyjątkowo obciążony udziałem w bezprawiu$303Tym stanowczym pytaniom podporządkowany jest układ pracy problemowo chronologiczny.

Składa się ona z czterech rozdziałów: pierwszy przedstawia strukturę i zadania informacji wojskowej w całym okresie jej istnienia. Szczególną uwagę poświęcam przy tym naczelnemu organowi kontrwywiadu wojskowego Głównemu Zarządowi danych.

Rozdział drugi traktuje o kadrach i liczebności informacji, z uwypukleniem kadry oficerskiej. Rozdział trzeci mieści opis metod pracy operacyjnej danych, a więc poza procesowych środków służących wyodrębnieniu tzw.

wrogów i sposobów ich wyłaniania, czyli ukazuje pracę z agenturą. Rozdział czwarty demonstruje wymiary represji w WP spowodowanych działaniami i wskazuje osoby bardzo obciążone spomiędzy tego aparatu.

Monografię uzupełniają aneksy zawierające obsadę personalną ważniejszych stanowisk służbowych w organach informacji i załączniki przedstawiające podstawowe dokumenty tej służby.