Historia budynków przy ul. Gołębiej 14-20, stanowiących dziś główną siedzibę Wydziału Polonistyki UJ, jest fascynująca od samego początku i wyśmienicie obrazuje, niczym w pigułce, dzieje Krakowa. Teren, należący we wczesnej fazie lokacyjnej do gminy żydowskiej, zaczął zmieniać swą przynależność wraz z działalnością Akademii Krakowskiej.

Przy bezimiennej ulicy, następnie zwanej Garncarską, zmienionej później na Gołębią znalazły wnętrze dwie bursy: Sysyniusza i Stamigielska, rewelacyjne drukarnie Hieronima Wietora i Jana Januszowskiego, domy czynszowe, w których mieszkali różni skromni i bardziej stanowczy lokatorzy (jak choćby Tadeusz Ajdukiewicz), czasowo mieścił się Konsulat Czechosłowacji, a przez dłuższy czas Instytut technologiczny.

Wreszcie po I wojnie światowej gmachy sukcesywnie zaczęli przejmować filologowie z Uniwersytetu. W dwudziestoleciu międzywojennym pomieszczenie znalazło tutaj Studium Słowiańskie, a po II wojnie polonistyka i cz ęściowo inne filologie.

Książka została napisana została świetnym, barwnym i zajmującym językiem, przynosząc bardzo sugestywny A ikiobraz nie tylko zmian, jakie zachodziły w ciągu wieków w rejonie ul. Gołębiej, ale i rewelacyjnie przedstawiając kontekst owych przekształceń, zarówno w aspekcie przemian politycznych, jak także kulturowych i obyczajowych.

z recenzji prof. Dr. Hab.