Dziobak to nad wyraz dziwny ssak: ma dziób kaczki, włosy wydry i ogon bobra. Poza tym wydziela jad i składa jaja. Dziobak jest po trosze kaczką, po trosze wydrą albo bobrem, lecz żadnym z tych...
„Szybko, podejdźcie, zaraz zobaczycie coś, czego nie widzieliście na oczy – połykacz ognia, zaklinaczka węży, teraz, na żywo!" – tak do freak showu naganiał widzów konferansjer na Coney...
Dlaczego obowiązujące u nas prawo jest martwe$4483 Dlatego pacjenci stosujący medyczną marihuanę stają się przestępcami$4484 Aleksandra Pezda podejmuje w swoim reportażu temat, który dotyczy...
Liczne obserwacje, odkrycia oraz doświadczenia autora uzupełnione jego przemyśleniami i spostrzeżeniami stały się kanwą tej książki. Autor stara się przybliżyć i opisać sferę materialno-duchową i...
Książka ta stanowi kontynuację tomu I Obnażenia prawdy. To kolejna pozycja asygnowana dla poszukiwaczy prawdy i dla tych, którzy lubią ją odkrywać oraz dla osób o otwartych umysłach – podróżników w...
Kolejny tom pracy zbiorowej, która stanowi zbiór artykułów autorstwa badaczy wywodzących się z kilku ośrodków akademickich, archiwistów, pracowników IPN, jest przybliżeniem czytelnikowi tej...
Podobno praca leży na ulicy. Niejeden z bohaterów tej książki się o nią potknął. Bezrobocie jest najniższe od ponad dwóch dekad, a warunki na rynku pracy dyktują pracownicy. Ponoć. Są wykresy i...
„Kiedy boga nie ma" to książka o ateistach i ateizmie, a zatem także o religii, religiach, Kościele i relacjach z nim, systemach wartości i sposobach postrzegania świata. To książka o bogu, o...
Ścierka, piasek, szczur, talerz, pąk, kiełbasa, wiśnia, kurz – egzystencjalny konkret to podstawa rozważań Jolanty Brach-Czainy w książce Szczeliny istnienia. Wydany po raz pierwszy w 1992 roku...
Hanna Krall, jako korepsondentka "Polityki", napisała na przełomie lat 60. I 70. Serię reportaży ze Związku Radzieckiego. W czasach peerelowskiej cenzury, reportaże te zostały szanowane...
Zbiór felietonów i reportaży publikowanych m.in. Na łamach: „Gazety Wyborczej", „Dekady Literackiej", czy paryskiej „Kultury" w latach 1994 – 2003. Teksty są stanowczo przeróżne...