Hans Kelsen (18811973) jest najmocniej znanym dwudziestowiecznym prawnikiem na świecie. Do historii przeszedł jako twórca określanej tak poprzez siebie czystej teorii prawa, a poprzez przeciwników zwanej normatywizmem. Nazwa negatywna miała wyrażać skrajny pozytywizm Hansa Kelsena, nazwa pozytywna teorię prawa bez abstrakcyjności, rozważań o moralności i niepewnym obowiązywaniu. Jakby nie pisać, Hans Kelsen stworzył najmocniej znaną w XX wieku teorię prawa, niemalże powszechnie adaptowaną, której implikacje zapoczątkowały szczególnie sporo dyskusji w kontynentalnym i anglosaskich systemach prawa. Do dziś austriacki prawnik jest osobą w głównej mierze przywoływaną w rozważaniach o prawie sfery common law i kontynentalnego systemu civil law oraz państwa prawnego, der Rechtsstaat.
Hans Kelsen przeszedł do historii też jako współtwórca systemu sądownictwa konstytu-cyjnego i teoretyk tradycyjnej demokracji. Uczestniczył w wytwarzaniu kontrowersyjnego prawa norymberskiego, dociekał tradycyjnej teorii sprawiedliwości, badał też system totalitarny. Odcisnął wyraźne piętno na systemach prawnych państw, w których pisał i wykładał, jak Au-stria, Czechosłowacja, Niemcy i Stany Zjednoczone.
Podstawowa praca Hansa Kelsena, oddawana właśnie do dłoni czytelników, prezentuje się w Polsce w całości po raz pierwszy. Pomimo że założeniem koncepcji autora było twierdzenie, że prawo powinno wyłączać wszelkie komponenty nieprawnicze, jak psychologia, etyka czy akcenty socjalne, czysta nauka prawa nie jest nauką niemoralną ani modernistyczną. Jako idea pewności prawa i postulat poznania prawa sui generis stanowi ważny składnik nauki o pań-stwie, a także systemie prawnym współczesnych społeczeństw także w kontekście jednolitości i logiczności całego systemu.