Edgar Allan Poe – prekursor horroru i opowiadań detektywistycznych. Żył niedługo i burzliwie, zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, a osiągnięcia literackie okazały się nadzwyczaj trwałe. Jego utwory cieszą się niesłabnącą popularnością i powoli zdobywają uznanie także w kręgach akademickich.

Sama postać amerykańskiego twórcy silnie oddziałuje na współczesną kulturę popularną, o czym świadczy niedawno nakręcony film osnuty na enigmatycznych okolicznościach jego śmierci oraz występowanie Poego w serialach telewizyjnych i kreskówkach.

Jego twórczość silnie inspirowała i nadal inspiruje grafików, malarzy i muzyków. H.P. Lovecraft mówił o nim: „Bóg fikcji literackiej". Dzisiaj Poe powraca w mistrzowskim przekładzie. Sławomir Studniarz, uhonorowany Nagrodą „Literatury na Świecie", doskonale oddaje walory językowe i literackie oryginału.

Obok słynnych opowiadań, jak nawet: Zagłada domu Usherów, Maska czerwonego moru, Studnia i wahadło czy Czarny kot, w zbiorze znalazły się dodatkowo teksty mniej znane: Eleonora, Żabi skoczek, Król Mór, System doktora Pierza i profesora Smoły czy Złoty żuk.

Gratka dla miłośników grozy, budzący dreszcz powrót do źródeł – trzydzieści dziewięć opowiadań, będących prawdziwą mieszanką wybuchową, która nieprzerwanie zniewala kolejne pokolenia czytelników. Edgar Allan Poe (1809–1849) – poeta i powieściopisarz amerykański, pracował jako krytyk i redaktor.

Przedstawiciel romantyzmu w literaturze amerykańskiej. W jego twórczości dominowały wątki fantastyki i horroru. Zapoczątkował gatunek noweli kryminalnej (Zabójstwo przy Rue Morgue). Stworzył także pierwszą w literaturze postać detektywa – C.

Auguste Dupina, który rozwiązuje zagadki kryminalne stosując metody dedukcji.