chwilowy brak towaru
Jedni widzą w niej dziwactwa i kicz, inni - skończone cuda. Architektury Gaudiego w Barcelonie nie sposób porównać do niczego innego na świecie. Jego rude włosy wyróżniały go spomiędzy ciemnowłosych Katalończyków nie mniej aniżeli hipnotyzujące spojrzenie błękitnych oczu i zachowanie, o którym w Barcelonie krążyły legendy.
Pewny siebie, bywał arogancki i butny. Bezkompromisowy, przywiązany do swoich wizji, rzadko szedł na ustępstwa. Znający swoją wartość, walczył o każdą pesetę ze swymi zleceniodawcami. Za młodu elegancki młody bourgeois, romantyczny wizjoner; potem wyniszczony dietą i chorobami zaganiany idealista; w końcu przypominający żebraka, wychudzony, zdziwaczały staruszek.
za każdym razem żyjący architekturą i dla architektury. Uwielbiany i czczony poprzez jednych, znienawidzony poprzez innych - już w dniu swojej śmierci okrzyknięty został geniuszem poprzez te same gazety, które jeszcze niedawno zamieszczały jego karykatury: niezrozumianego, trochę szalonego, ekscentrycznego.
Antonio Gaudi nie był dobrym uczniem ani studentem. Jednak zwracał uwagę otwartością umysłu i zaskakującymi pomysłami. Podczas egzaminu końcowego (na którym przyznano mu tytuł architekta głosami większości, a nie jednomyślnie) jego nauczyciel oświadczył:,,Panowie, stoimy tutaj dzisiaj przed obliczem geniusza lub szaleńca!".
Syn rzemieślnika - zawsze najwyżej cenił rzemiosło.,,Dwoma liniałami i sznurem stwarza się architekturę", mawiał. I nigdy nie porzucił swych korzeni, z każdym rokiem mocniej akcentując, iż jest Katalończykiem.
Już jako młody chłopak z jednakowo romantycznymi jak on przyjaciółmi poznawał najważniejsze zabytki Katalonii, snując marzenia, z których zaskakująco sporo udało im się zrealizować. W swych kolejnych projektach coraz głębiej sięgał do tradycji i historii swej ziemi.
Znając korzystnie kilka języków, z czasem nie chciał rozmawiać już w jakimkolwiek innym aniżeli kataloński. Coraz częściej porównywany do obszernego Katalończyka Ramóna Llulla, ma - podobnie jak ten spory kataloński myśliciel - zostać błogosławionym (patronem architektów).
"Gaudi. Geniusz z Barcelony" to barwna i dowcipna ilustrowana biografia artysty (1852-1926), a zarazem portret Katalonii, jej życia kulturalnego i politycznego, napisana wartko, wnikliwie i ze zrozumieniem.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Ta strona używa plików cookies. Czytaj więcej »