"Nagroda Pulitzera w dziedzinie historii (2017) 9 września 1971 roku niemal 1300 osadzonych w zakładzie karnym Attica zdecydowało się głośno zaprotestować przeciwko nieludzkim warunkom odbywania kary i wieloletnim nadużyciom, jakich dopuszczała się administracja więzienia.

Zdesperowani skazani wzięli zakładników i rozpoczęli pertraktacje. Negocjowali dzień i noc, jednak władze wykluczyły jakikolwiek kompromis. Już 13 września wysłano uzbrojone patrole, żeby odbiły zakład karny siłą.

Zabito niemal 40 osób, zginęli więźniowie i zakładnicy, lecz na tej rzezi sprawa się nie zakończyła. Kolejne miesiące trwała brutalna zemsta mundurowych na osadzonych, a próby dochodzenia sprawiedliwości przed przeróżnymi sądami ciągnęły się blisko cztery dekady.

Prawda jednak nie zatriumfowała. Zarzuty postawiono wyłącznie więźniom. Żaden z urzędników odpowiedzialnych za tragiczny w skutkach szturm na zakład czy zaniedbania wobec ocalałych i rodzin zabitych nie został postawiony w stan oskarżenia, a większość z ważniejszych dokumentów powiązanych ze sprawą została utajniona przez rząd.

O tym największym buncie w historii amerykańskiego więziennictwa przez kilkadziesiąt lat niedużo było wiadomo. Ta pasjonująca książka powstała dzięki trwającym ponad dekadę wnikliwym badaniom oraz mocnej determinacji i uporowi autorki.

Oddaje głos wszystkim zaangażowanym w sprawę buntu w więzieniu Attica, jeszcze tym, którym prawa głosu odmówiono, gdyż dla stróżów prawa ważniejsze okazało się zapewnienie ochrony politykom. Ukrywanie prawdy przed opinią publiczną sprawiło, iż historia buntu w Attice do dziś jest pasmem niedomówień, krzywd i politycznych rozgrywek.

Ta zapierająca dech publikacja odkrywa mroczne tajemnice, a najstraszniejsze w niej jest to, że opowiada o wydarzeniach, które rozegrały się naprawdę. Krew, błoto, woda: mroczne sekrety ludzi przy władzy muszą wyjść na jaw!

O autorze Dr Heather Ann Thompson jest amerykańską historyczką, aktywistką i autorką publikacji naukowych. Wykłada na Uniwersytecie Michigan. Zajmuje się motywem masowych inkarceracji, ich przyczynami i konsekwencjami.

Na tych zagadnieniach koncentrowały się jej wystąpienia przed Kongresem, które wygłaszała jako członek komisji Narodowej Akademii Nauk Stanów Zjednoczonych. Pisze również książki popularyzujące wiedzę historyczną, kilka z nich wyrózniono prestiżowymi nagrodami.